Page Header

ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริหารการตลาดที่ประสบความสำเร็จของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในกลุ่มอุตสาหกรรมของประเทศไทย
Factors Influencing the Successful SMEs Marketing Management in Industrial Sector of Thailand

Papawin Thakonnawamongkol, Punsavadee Pongsiri, Thanin Silpjaru

Abstract


การวิจัยแบบผสมผสานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยการบริหารการตลาดที่ประสบความสำเร็จของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในกลุ่มอุตสาหกรรมของประเทศไทย 2)เพื่อพัฒนาแบบจำลองสมการโครงสร้างของปัจจัยการบริหารหารตลาดที่ประสบความสำเร็จของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในกลุ่มอุตสาหกรรมของประเทศไทยตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเชิงคุณภาพคือ ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 9 ท่าน และผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 7 ท่าน ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณคือผู้ประกอบการหรือผู้บริหารงานด้านการตลาดของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม จำนวน 500 ราย ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยการบริหารการตลาดที่ประสบความสำเร็จของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในกลุ่มอุตสาหกรรมของประเทศไทย มีองค์ประกอบทั้งหมด 4 ด้าน ได้แก่ ด้านการตลาด ด้านนวัตกรรม ด้านภาวะผู้นำ และด้านลูกค้าสัมพันธ์ 2) แบบจำลองสมการโครงสร้างมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่า p = 0.188 , 2 /df = 1.087 , GFI =0.960, RMSEA =0.013 ผลการทดสอบสมมุติฐานพบว่า องค์ประกอบด้านภาวะผู้นำ (Leadership) ส่งอิทธิพลทางตรงต่อองค์ประกอบด้านลูกค้าสัมพันธ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพล เท่ากับ 0.84 องค์ประกอบด้านภาวะผู้นำ ส่งอิทธิพลทางตรงต่อองค์ประกอบด้านนวัตกรรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพล เท่ากับ 0.62 องค์ประกอบด้านลูกค้าสัมพันธ์ ส่งอิทธิพลทางตรงต่อองค์ประกอบด้านการตลาด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพล เท่ากับ 0.57 องค์ประกอบด้านนวัตกรรม ส่งอิทธิพลทางตรงต่อองค์ประกอบด้านการตลาด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพล เท่ากับ 0.46

This mixed-methodology research aims to: 1) study factors influencing the successful marketing management approach of small and medium enterprises in the industrial sector of Thailand; 2) develop the structural equation model of the successful marketing management approach of small and medium enterprises in the industrial sector of Thailand. The samples used in qualitative research included 9 experts and 7 advisors. The samples for quantitative research were 500 entrepreneurs or marketing executives of small and medium enterprises. The results showed that: 1) the successful marketing management of small and medium enterprises in the industrial sector of Thailand consisted of four Important factors, i.e. marketing, innovation, leadership, and customer relation and 2) the structural equation model fitted with the empirical data significantly with the p = 0.188, χ2/df = 1.087, GFI = 0.960, RMSEA = 0.013, and the root index of the squared average of tolerance (RMSEA) is 0.013. The hypothetical test results showed that the leadership element directly influenced the customer relation element statistically significant at 0.001 and the influence coefficient was 0.84. The leadership element directly influences the innovation element statistically significant at 0.001 with the influence coefficient of 0.62. The customer relation directly influences the marketing element statistically significant at 0.001 with the influence coefficient of 0.57. The innovation directly influences the marketing element statistically significant at 0.01 with the influence coefficient of 0.46.


Keywords



[1] Department of Business Development. (2018, December). Small and Medium Enterprises Dissolution of business Report 2018. Bangkok, Thailand [Online]. (in Thai). Available: https:// www.dbd.go.th

[2] Department of Industrial Promotion of Small and Medium Enterprises. (2014, September). Small and medium enterprises situation report 2014. The Office of SMEs Promotion. Bangkok, Thailand [Online] (in Thai). Available : https:// sme.go.th

[3] C. Gronroos, On DEFINING MArketing : Finding a New Roadmap for Marketing SME, Marketing Theory. Sydney: Cengage, 2016.

[4] C. Donald, The Marketing of Service. London: Butter worth Heinermann, 2016.

[5] J. J. Aaron, C. D. Clay, and H. Eric, “Market orientation, innovativeness and performance of food companies,” Journal of Agribusiness, vol. 27, no. 1–2, pp. 85–106, 2015.

[6] C. L. Wang and P. K. Ahmed, “The development and validation of the organizationl innovativeness construct using confirmatory factor analysis,” European Journal of Innovation Management, vol. 7, no. 4, pp. 303–313, 2014.

[7] W. D. Hoyer and D. J. Maclnnis, “Administrative science quarterly,” Consumer Behavior, vol. 3, no. 16, pp. 321–338, 2014.

[8] R. Schierholz, L. M. Kolbe, and W. Brenner, “Mobilizing customer relationship management: A journey from strategy to system design,” Business Process Management Journal, vol. 13, no. 6, pp. 830–852, 2007.

[9] J. Hagedoorn and M. Cloodt, “Measuring innovative performance: Is there an advantage in using multiple indicators?,” Research Policy, vol. 32, no. 8, pp. 1365–1379, 2013.

[10] H. Mintzberg, “Leadership and management development: An afterword,” The Academy of Management Executive, vol. 18, no. 3, pp. 140– 142, 2004.

[11] Suliyanto and Rahab, “The role of market orientation and learning orientation in improving innovativeness and performance of small and medium enterprises,” Asian Social Science, vol. 8, no.1, pp. 134–145, 2012.

[12] C. H. Lovelock and L. Wright, Principles of Service Marketing and Management, New Jersey: Pearson Education, 2012.

[13] J. S. Lee and C. J. Hsieh, “A research in relating entrepreneurship, marketing capability, innovative capability and sustained competitive advantage,” Journal of Business & Economics Research, vol. 8, no. 9, pp. 109–119, 2010.

[14] T. SinlajJaru. Statistical Research and Analysis by SPSS and AMOS, 18th ed., Nonthaburi: SR Printing Mass Products Co., Ltd, 2020 (in Thai).

[15] J. L. Arbuckle, IBM SPSS Amos 20 user’s guide, New York: IBM, 2011.

[16] S. I. Wu and C. L. Lu, “The relationship between CRM, RM, and business Performance: A study of the hotel industry in Taiwan,” International Journal of Hospitality Management, vol. 31, no. 5, pp. 276–285, 2012.

Full Text: PDF

DOI: 10.14416/j.kmutnb.2021.05.043

ISSN: 2985-2145