การประเมินค่าตัวประกอบปรับผลตอบสนองของอาคารพาณิชย์คอนกรีตเสริมเหล็กสูง 4 ชั้นEvaluation of Response Modification Factor for 4-story RC Shophouses

Abstract

บทความนี้นำเสนอการประเมินค่าตัวประกอบปรับผลตอบสนองของอาคารตึกแถวคอนกรีตเสริมเหล็กสูง 4 ชั้น ในประเทศไทยที่ได้รับการออกแบบและไม่ได้ออกแบบต้านแผ่นดินไหว สำหรับโครงสร้างที่ได้รับการออกแบบต้านแผ่นดินไหวจะเลือกใช้ระบบโครงสร้าง 2 ระบบ ได้แก่ โครงต้านแรงดัดคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีความเหนียวจำกัด และโครงต้านแรงดัดคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีความเหนียว โดยใช้มาตรฐานการออกแบบต้านทานแผ่นดินไหวในประเทศไทย (มยผ. 1302) ในการคำนวณแรงเฉือนที่ฐาน การศึกษานี้วิเคราะห์พฤติกรรมของอาคารด้วยระเบียบวิธีสถิตยศาสตร์ไม่เชิงเส้นผ่านแบบจำลองโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กเพื่อประเมินหาค่าตัวประกอบปรับผลตอบสนอง ผลการวิเคราะห์พบว่า ค่าตัวประกอบปรับผลตอบสนองของทั้งระบบโครงต้านแรงดัดคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีความเหนียวจำกัดและระบบโครงต้านแรงดัดคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีความเหนียวที่วิเคราะห์ได้จากการศึกษานี้มีค่าสูงกว่าค่าที่กำหนดให้ใช้ตามมาตรฐาน มยผ. 1302

This paper presents the evaluation of the response modification factor (R) for 4-story reinforced concrete shop houses in Thailand. The buildings, some of which were designed for earthquakes and some that were not, were used as a case study. For the seismic design, two different types of structural systems, intermediate RC moment resisting frames and special RC moment resisting frames, were considered and designed according to Thailand’s seismic design code, namely DPT-1302. In this study, nonlinear static analysis (pushover analysis) was employed and the analytical results were compared with the DPT-1302 standard. The results indicated that the response modification factors for both the intermediate RC moment resisting frames and the special RC moment resisting frames from the analysis were greater than the factors prescribed by the DPT-1302 standard.