HR กับ แรงงานสัมพันธ์
HR and Labour Relations
Abstract
การบริหารทรัพยากรมนุษย์ เป็นบทบาทและหน้าที่ของนักทรัพยากรมนุษย์ในการบริหารจัดการให้พนักงานปฏิบัติงานตามตำแหน่งหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลตามนโยบายและเป้าหมายขององค์การที่ได้กำหนดไว้ เนื่องจากพนักงานเป็นแรงงานที่สำคัญที่จะขับเคลื่อนองค์การไปในทิศทางที่นำไปสู่ความสำเร็จขององค์การได้ ดังนั้นบทบาทหนึ่งของนักบริหารทรัพยากรมนุษย์ยังมีบทบาทในการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับแรงงานและสร้างแรงจูงใจเพื่อให้แรงงานมีความพึงพอใจในงาน และทำหน้าที่เป็นตัวกลางที่จะสื่อสารสร้างความเข้าใจอันดีระหว่างองค์การผู้จ้างงานและพนักงานผู้เป็นแรงงานที่ได้รับการจ้างงาน
Duties and responsibilities of HR professionals cover the management of human resources as to enable employees to perform their work efficiently, to adhere to the established policies and achieve organization goals that have been set. Employees are valuable assets that are claimed to be a critical component of organizational success. Human resource management team thus plays an important role in improving employee relations and motivating employees so they can attain deeper satisfaction in the workplace. At times, HR staff act as the “middle man” who promotes a better understanding as well as build and sustain positive workplace relationships between management and staff members.
Keywords
[1] Gupta, Saurabh, Bostrom, P. Robert, and Huber, Mark. (2010). The DATABASE for Advances in Information Systems. ACM SIGMIS Database, 41(4), 9-39.
[2] Kumar, Vijay. (2017). Employee Relations And its Effect on Organisational Performance of Jk Bank Ltd. International Journal of Business and Management Invention, 6(11), 86-92.
[3] Duah, Prempeh and Danso, Ahwoi Brandford. (2017). Employee Relations and Its Effect on Organisational Performance. International Journal of Multidisciplinary Research and Development, 4(10), 27-32.
[4] เกษมสันต์ วิลาวรรณ. (2556). แรงงานสัมพันธ์: หลักการ กฎหมาย และการบริหาร (พิมพ์ครั้งที่ 16). วิญญูชน.
[5] ธีระเดช ริ้วมงคล. (2562). การจัดการทรัพยากรมนุษย์ (พิมพ์ครั้งที่ 6). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
[6] McPhail, Ruth, Jerrard, Marjorie, and Southcombe, Amie. (2015). Employee Relations: An Integrated Approach. China: RR Donnelly Asia Printing Solutions Limited.
[7] Long, Choi Sang. (2013). Transformation of HR Professional to be a Change Agent: Realistic Goal or Just a Dream. Journal of Advance Management Science, 1(1), 50-53.
[8] สมาคมการจัดการงานบุคคลแห่งประเทศไทย. (2548). 40 ปี PMAT: บทเส้นทางการบริหาร ทรัพยากรบุคคลไทย. ด้านสุทธาการพิมพ์ จำกัด.
[9] Ahammad, Taslim. (2017). Personnel Management to Human Resource Management (HRM):How HRM Functions?. Journal of Modern Accounting and Auditing, 13(9), 412-420.
[10] Kaufman, E. Bruce. (2001). Human resources and industrial relations Commonalities and differences. Human Resource Management Review, 11, 339 – 374.
[11] Tubey, Ruth Kipkembo,i Rotich, Jacob and Kurgat, Alice. History, Evolution and Development of Human Resource Management: A Contemporary Perspective. (2015). European Journal of Business and Management, 7(9), 139-148.
[12] Chukwunonso, Franklyn. (2013). The Development of Human Resource Management from a Historical Perspective and Its Implications for the Human Resource Manager in Strategic Human Resource Management at Tertiary Level, Rivers Publishers, (2013): 87-101.
[13] จิระพงค์ เรืองกุน. (2562). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. บริษัท เนชั่นไฮย์ 1954 จำกัด.
[14] บุญอนันต์ พินัยทรัพย์. (2560). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. สำนักพิมพ์รัตนไตร.
[15] Dessler, Gary. (2017). Human Resource Management, Vivar (15th Ed.). Pearson, Malaysia Jersey: Person Education Limited.
[16] Denisi, S. Angelo and Griffin, W. Ricky. (2018). HR4: Human Resources. Boston: Cengage Learning.
[17] นิติพล ภูตะโชติ. (2559). การจัดการทรัพยากรมนุษย์ในอุตสาหกรรมโรงแรม. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[18] ราณี อิสิชัยกุล. (2550). การจัดการทรัพยากรมนุษย์เพื่ออุตสาหกรรมการท่องเที่ยว (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
[19] อภิชัย ศรีเมือง. (2555). บริหารแรงงานสัมพันธ์อย่างไรให้สัมฤทธิผล. พิมพ์ดีการพิมพ์ จำกัด.
[20] Bauer, Talya, Erdogan, Berrin, Caughlin, David, and Truxillo, Donald. (2020). Human Resource Management: People Data and Analytics. California: Sage.
[21] Banfield, Paul, Kay, Rebecca, and Royles, Dean. (2018). Introduction to Human Resource Management (3rd ed.). Oxford University Press, Great Britain, Glasgow: Bell & Bain Ltd.
[22] Botha, Chris Schultz, and Bezuidenhout, Adéle Cecile: A Generic Competency Framework for Labour Relations Practitioners in the South African Public Service, African Journal of Employee Relations, 42, 1-28.
[23] Kaufman, E. Bruce. (2001). Human resources and industrial relations Commonalities and differences. Human Resource Management Review, 11, 339 – 374.
[24] Ulrich, Dave and Brockbank, Wayne. (2005). The HR Value Proposition. Harvard Business School Press Cambridge.
[25] Ramlall, Sunil and Melton, Becky. (2019). The Role and Priorities of the Human Resource Management Function: Perspectives of HR Professionals, Line Managers, and Senior Executives. International Journal of Human Resource Studies, 9(2), 9-27.
[26] Worlu, Rowland Osibanjo, Adewale Ogunnaike, Olaleke, Salau, Odunayo Paul, and Igbinoba, Ebeguki. (2016). Employee Relations Strategy. The Journal of Human Work, 3(1), 53-63.
[27] Budd, W. John. (2021). Labor Relations: Striking a Balance (6th ed.).New York: McGraw-Hill Education.
DOI: 10.14416/j.bid.2021.03.023
Refbacks
- There are currently no refbacks.